Zadenruil(3)

De deelnemers aan de zadenruil hebben de volgende omschrijvingen nog van me te goed.

 Heemst – Althaea officinalis

We blijven met Heemst nog even in de kaasjeskruid familie. Qua bloem de mooiste van de drie en met fluweelzachte blaadjes. In het Engels heet ze marshmallow en dat verklapt meteen waarvoor de wortel werd gebruikt : de oerversie van de nonnebillen (spekjes voor de nederlanders)  Baby’s kregen de wortel ook wel om op te sabbelen bij het tanden krijgen en gemalen werden er hoesttabletten van gemaakt. Een paar dagen geleden heb ik trouwens vastgesteld dat je gemakkelijk wortels kunt oogsten zonder dat je de hele plant moet gaan uittrekken, gewoon wat aan de basis graven en je haalt er gemakkelijk enkele uit de grond, nu nog zoeken naar een recept voor marshmallows.  Onderstaand exemplaar werd  helaas een beetje belaagd door haagwinde. Ook nog even meegeven dat ze graag vochtig staan.

Grote teunisbloem – Oenothera glazioviana

Ik laat het beeld voor zichzelf spreken. We kennen ze van de teunisbloemolie , maar in vroeger tijden werd ook de wortels wel eens op tafel gezet.  Zelf heb ik hem vorige herfst voorgezaaid in de serre en met succes, blijkbaar heeft hij een beetje kou nodig om te ontkiemen.

Look zonder look – Alliaria petiolata

Bij deze moet u het stellen zonder fotootje, maar google het toch even , want ik heb moeten wachten tot de bloei voor ik doorhad wat het was.  Het blad ruikt en smaakt naar look en kun je dan ook gebruiken om een looksmaakje aan de sla te geven , maar niet verwarmen want dan is die smaak foetsie. Ook deze zaaide ik al in de herfst voor in de serre om de simpele reden dat ik er van uitga dat je bij vaste planten ze het best kunt zaaien als het zaad rijp is. Je kan dat natuurlijk ook ter plaatse doen, maar op die manier ben je tenminste zeker dat wat er opkomt wel degelijk is wat je hebt gezaaid (als je het labelt tenminste)

Damastbloem – Hesperis matronalis

Zoals de naam zegt een serieuze matronne deze dame en ik val in herhaling : het blad is pittig maar eetbaar. Ik schreef er hier al eens over.

 Kruipend zennegroen – Ajuga reptans

Jammer ook hiervan kan ik geen foto tonen, Kijkt u even in de commentaren waar Menck een prachtfoto plaatste . Het is een goede bodembedekker die in de jardin  al heel vroeg in het seizoen hard zijn best doet. Het blad durft na de bloei wel last krijgen van meeldauw, als dat je stoort dan knip je het gewoon weg,  het is dan wel handig dat er ook nog andere planten in de buurt staan die wat later in het seizoen op hun hoogtepunt zijn.

Welsh Onion – Stengelui – Allium fistulosum

Altijd handig zo’n vaste ui in de tuin  waarvan je het groen toch wel heel lang kunt gebruiken, het komt vroeger boven dan plantuitjes en blijft langer doorgaan. Het eerste jaar  zullen ze er nog wat iel bij staan maar vanaf het tweede jaar vraag je je af welke idioot het in zijn hoofd kreeg om stengelui als eenjarige te behandelen. Ook goed voor de vliegende beestjes, ze zijn er dol op als ze bloeien.

Chinese Bieslook  – Allium tuberosum

Super enthousiast ben ik van deze aanwinst, behalve dan de naam, want het ziet er niet uit als bieslook en heeft meer een looksmaak in plaats van de meer uiege bieslooksmaak.  Ik kook zo goed als dagelijks met look, maar zo tegen maart-april begint de lookvoorraad hier op te geraken.  Vanaf februari kan ik  voor de smaak op daslook rekenen, maar niet lang genoeg om het te halen tot de nieuwe lookoogst en daarom was de chinese bieslook voor mij een geschenk uit de hemel, ook al omdat het dit jaar wat magertjes was met de look  Zelfs wanneer ze bloeien kan je nog steeds blad oogsten. Dit najaar bleken ze ook nog eens een vlindermagneet te zijn, alleen al daarvoor is het een aanrader. Ook deze heeft een beetje kou nodig om te ontkiemen  zo rond de 5°C .

Beemdkroon – Knautia arvensis

Als laatste toch nog  eentje die je niet in de soep kunt draaien, maar  dat goed maakt doordat het een langbloeiende insectenlokker is.

 Staat in hetzelfde perk als de heemst, want het blad op de foto  is haagwinde en niet het blad van de knautia. Ook deze schoonheid heeft  wat kou nodig voor ze gaat ontkiemen, dus naar buiten er mee.

Tip

Ik ben dol op het verzamelen van zaad, toch kan het wel eens voorvallen dat het niet helemaal duidelijk is hoe het zaad van een bepaalde plant er nu eigenlijk  uit ziet. Ook  zitten ze niet in een zakje waarop netjes vermeld staat wanneer je het moet zaaien en of het al dan niet lichtkiemers zijn of zo van die details.  Ik ga altijd te rade bij de volgende twee engelstalige sites, maar je moet wel de latijnse naam kennen.

Foto’s van zaadjes en kiemplantjes  van wel 800 soorten  http://theseedsite.co.uk/

Duur en temperatuur voor ontkiemen van zaad : http://tomclothier.hort.net/

Zadenruil (2)

Het zadenlijstje  met mijn aanbod voor de zadenruil van Natuurlijk Rijk is nog niet afgewerkt. In mijn aanbod zitten nog 2 eenjarigen,  usual suspects eigenlijk, want van beide kun je makkelijk het zaad oogsten, logisch, ze moeten alles geven in één seizoen.

Juffertje in ’t groen – Nigella damascena

Prachtig  teer en fijn bloempje, waar ik weinig aandacht aan besteed, in die zin dat ik ieder jaar weer een pakje zaad vind, dat ergens uitstrooi en compleet vergeet. Op een dag valt mijn  oog plots op de fragiele bloei of pluk ik een beetje achteloos de kunstige zaaddozen waardoor deze frêle juffer het volgend seizoen weer opduikt. Bizar, dat ik er geen foto van vind. Ik zag “Nigella”  staan bij de ingrediënten van een Mexicaanse kruidenmix  en ja hoor, de bloemen en zaden kunnen mee naar de keuken. Lees  hier  maar.

Shungiku-gekroonde ganzenbloem- Glebionis coronaria

Deze uitbundige bloeier nog maar een keer gezaaid, ook met gekregen zaad.  Dat deed ik door voorzichtig voor te zaaien, maar achteraf bekeken was dat niet nodig geweest, ze zouden het zo ook wel gehaald hebben. Vergis je niet het wordt een serieuze plant. De exotische naam komt door het feit dat het in Azië een populaire groente is. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er niet uitbundig ben mee gaan kokkerellen, wel nu en dan eens van de blaadjes gesnoept en dat viel niet tegen. Ook hier geldt de regel  het jonge blad oogsten voor de bloei  als je het in de pot wil draaien. Daar is was ik dus te laat voor en bedenk ik me nu dat ik er volgende lente een ruim bed van zal zaaien , is het niet lekker, het zal mooi zijn.

Muskuskaasjeskruid – Malva moschata

Wild , maar mooi. Bloem, blad en (vers) zaad kunnen in de sla en als je je er helemaal in verdiept maak je er misschien verf mee of vind je een manier om de vezels te gebruiken.

 Groot Kaasjeskruid – Malva sylvestris

Zelfde verhaal als muskuskaasjeskruid, behalve dan dat alles er aan iets groter is  waardoor hij meer  uitnodigt tot oogsten, vooral als het overige vers groen zowat is verdwenen. Zaait zich gul uit, maar naarmate kaasjeskruid vaker zijn weg naar mijn keuken vindt, vind ik dat een goede zaak.

Niet meteen een mooie foto, maar ik lees het als een menusuggestie van de natuur : Bloedzuring met kaasjeskruidbad  en aardappel , spontaan opgekomen na aardappeloogst.

Wordt vervolg

 

Zadenruil (1)

Vorig jaar schreef ik al eens over deze aandoening waaraan menig gepassioneerd tuinier  lijdt.  Dit jaar lijk ik het dwangmatig verzamelen van zaden  aardig  onder controle te hebben, maar toch niet  helemaal … dus besloot ik mee te doen met de zadenruil van Natuurlijk Rijk. Hoe het in zijn werk gaat lees je hier .

Mijn zadenverzameling is nog steeds groter dan het aanbod voor de zadenruil doet vermoeden, maar ik wou kwaliteit bieden en heb daarom enkel die zaden gekozen waarvan ik  zeker weet dat ze vers en kiemkrachtig  zijn en bijgevolg een goede kans op slagen bieden. Ik heb ze namelijk  allemaal zelf al eens met gemak  gezaaid en groot gekregen.

Boomspinazie -chenopodium giganteum

We eten hier graag  en veel spinazie,  maar mijn ervaring met spinazie is dat je nooit helemaal zeker bent van wat het zal worden , dit jaar besloot de spinazie meteen te schieten in plaats van blad aan te maken en herzaaien was geen optie , wegens geen plaats.  Was ik maar wat blij dat ik boomspinazie  had voorgezaaid. Eenmaal je ze in de tuin hebt gehad, hoeft dat voorzaaien niet meer, boomspinazie  zaait zichzelf zelf uit, maar omdat de zaailingen praktisch niet te onderscheiden van gewone tuinmelde, had ik dat toch maar ergens in april gedaan. Kiemen gaat snel, maar groeien lijkt aanvankelijk traag tot ze in juni pas echt goed uit de startblokken schieten. Vier planten heb ik laten staan en heb er tot ver in oktober van kunnen oogsten. Gewoon die blaadjes plukken die je het er lekkerst uit vind zien en in alle gerechten draaien  waarvan je vindt dat wat extra groen welkom is, rauw of meegekookt het speelt geen rol. Komt er nog eens bij dat het een prachtige meer dan 2m hoge plant wordt. Door telkens de onderste bladeren te oogsten  krijg je inderdaad een soort boom en heb je eronder nog plaats genoeg om bijvoorbeeld sla te zaaien.  Eigenlijk een ideale blikvanger voor de kleine moestuin. 

 

Maanzaadpapaver – Papaver somniferum

Je kent de zaadjes wel van op de pistolets en de bloemen en zaaddozen vind ik buitengewoon mooi. Eentje die je met succes ter plaatse kan zaaien  ergens in maart of april en verder geen omkijken naar hebt , behalve dan om van de schoonheid te genieten.

Blaassilene-Silene Inflata

Nog zo’n schoon bloemetje waarvan de jonge scheuten nog altijd worden gegeten in Italië en naar het schijnt hier vroeger ook. Als je ze eet kun je natuurlijk niet genieten van de bloei en heb je er wel heel veel van nodig.  Hier vind je wat meer informatie … en o ja, ze staan bij de eenjarige, maar daar zou ik me wel eens in kunnen vergissen.

Tot zover deel 1 van de zadenruil pagina’s, hou de blog in de gaten de komende dagen als je ook de rest van het aanbod wil leren kennen.

S.A.D.

De eerste symptomen steken de kop op wanneer de eerste voorjaarsbloeiers uitgebloeid zijn en hun bloemhoofdjes beginnen te verdorren.  Zowel in eigen tuin als in de omliggende natuur  voortdurend uitkijken, wat staat waar en in  welk stadium van de levenscyclus bevindt het zich. Fietsen om pakweg een brood te gaan halen zo’n 3 km verderop kan op die manier gemakkelijk anderhalf tot twee uur in beslag nemen. Naarmate de zomer vordert, wordt er steeds meer geoogst, gedroogd, gewand, zakjes geplooid, gelabeld , gesorteerd, geïnventariseerd.  Als er uiteindelijk niets meer uit de natuur kan gehaald worden wegens te nat, te korte dagen en te koud, verplaatsen de activiteiten zich naar online catalogi. Hier loopt het meestal uit de hand. Het begint nog met het zorgvuldig aflopen van het verlanglijstje, maar al klikkend wordt er steeds meer lekkers, moois en nuttigs in het virtuele mandje gezwierd. Los van enig praktisch inzicht of zelfdiscipline kan enkel het totaalbedrag onderaan de bestelpagina nog enigszins een rem zetten op deze ver gevorderde vorm van  verzamelwoede.  Het storten van het geld kan  een tijdelijk verdwijnen van de symptomen tot gevolg hebben. De verleidingen gluren echter om iedere hoek.  Van tuinbloggers die onweerstaanbare aanbiedingen doen tot lokale  (zelhulp(?)) groepjes die ruilbijeenkomsten organiseren.

Het opstellen van teelt- en tuinplannen worden  dan onvermijdelijk voorafgegaan door  taferelen gelijkaardig aan onderstaande foto.

Vergis u niet, dit is nog maar een begin. De komende weken worden modems en ijskasten of enig ander toestel die een constante temperatuur uitstraalt, bezet met bakjes ontkiemende zaden. Vensterbanken worden vervolgens volgepropt met potjes zaailingen en dit alles blijft duren tot het warm genoeg is om deze uitwassen naar de serre te verbannen.  De symptomen mogen op dat moment wel onder controle lijken, maar niets is minder waar. De cyclus begint gewoon weer van voor af aan.

Ik beken, ik lijd aan een vergevorderde vorm van S.A.D. Niet de winterdepressie, maar  de Seed Acquisition Disorder ofte Zaad Aanschaf Stoornis.

In tegenstelling tot wat de Engelse naamgeving doet vermoeden zult u wel al doorhebben dat ik deze aandoening allesbehalve triest vindt. Een beetje overmoedig, dat wel.

 Ik zal het wel leren, zeker.