Hoe groen kun je zijn ?

Mijn tante noemt me steevast “het groene meisje”. Iedere keer als ik het haar hoor zeggen is er iets dat van binnen knaagt, iets tegenstrijdigs.

Akkoord,  we kweken onze eigen groenten en fruit, eten slechts eenmaal per week vlees, composteren, hergebruiken en recycleren waar we kunnen, maken  zelf onze schoonmaakmiddelen, verwarmen zogenaamd CO² neutraal, hebben geïnvesteerd in isolatie en een nieuw dak en de regenputten  en zonnepanelen zijn besteld.  We hebben zelfs 20 jaar zonder auto geleefd en waren ook van plan dit zo te houden, alleen heeft het lot  er nu toch eentje op de oprit gezet.  De isolatie waar we uiteindelijk voor kozen, was niet het meest natuurlijke materiaal op de lijst van mogelijkheden en je kan je afvragen of die zonnepanelen echt wel zo duurzaam zijn als je rekening houdt met de energie en grondstoffen die nodig waren om ze te produceren, om nog maar te zwijgen over de werkomstandigheden. Ik bedoel maar, consequent zijn is niet gemakkelijk.

Deze blog heeft niet de intentie om  uit te gaan leggen hoe het allemaal moet, dat ecologisch en duurzaam leven en zo, daar zijn anderen al mee bezig. En hoewel het de bedoeling is dat le fabuleux jardin, de echte tuin dan, uitgroeit tot een ontmoetingsplek voor gelijkgestemden, hebben we ook niet de pretentie experten te zijn. Toch hopen we dat we door onze ervaringen en verhalen te delen iets kunnen bereiken.